Το Αργεντίνικο Τάγκο είναι ένας αυτοσχεδιαστικός κοινωνικός χορός, που χορεύεται από δύο άτομα – ζευγάρι – που τους ενώνει μια αγκαλιά.

Για να χορέψουν τάνγκο, οι χορευτές πρέπει να έχουν ευαισθησία, εμπιστοσύνη, ισορροπία και επικοινωνία, στοιχεία που είναι και τα θεμέλια των σχέσεων.

Στο τάνγκο, ως κοινωνικό χορό, οι συμμετέχοντες χορεύουν για να αυξήσουν το επίπεδο των δεξιοτήτων τους.Στο τάνγκο για ψυχοθεραπευτικούς σκοπούς αλλάζει η έμφαση: ο στόχος είναι να εξερευνήσουμε τις αφηγήσεις των σωματικών και συναισθηματικών προβλημάτων, που εμφανίζονται ανάμεσα στο ζευγάρι και οδηγούν σε «δεσμά αντί για δεσμούς».(Χ. Κατάκη)Η εμπειρία του χορού θα συνεχίστεί με τη θεραπευτική δύναμη της ομάδας, που θα δουλέψει σχέσεις, που είναι στηριγμένες στην αποκλειστικότητα και σχέσεις, που είναι στηριγμένες στη μοναδικότητα. «Μοναδικότητα δεν είναι αυτό που δεν μπορούμε να κάνουμε αλλού, αλλά αυτό που μας είναι ιδιαίτερο. Είναι δύο διαφορετικά συστήματα.» (E. Perel)

Η Virginia Satir, ισχυρίστηκε, ότι ο στόχος της θεραπείας των ζευγαριών δεν είναι “να διατηρηθεί η σχέση ούτε να χωριστεί το ζευγάρι, αλλά να βοηθήσουν ο ένας τον άλλο να αναλάβουν τον εαυτό τους”.
Αυτό θα είναι ακριβώς το κεντρικό θέμα του Tangέρως
Το Tangέρως απευθύνεται σε ζευγάρια, που θα ήθελαν αναλαμβάνοντας τον εαυτό τους να δημιουργήσουν λειτουργικούς δεσμούς.

Δεν χρειάζεται να έχουν προηγούμενη εμπειρία στο τάνγκο.